Stres u dzieci

Fizyczne: zmniejszony apetyt i zmiany w zwyczajach dotyczących jedzenia, bóle brzucha, głowy, moczenie nocne (po 7 r.ż.), infekcje układu oddechowego, przyspieszone bicie serca, zaburzenia snu – np. nadmierna senność, koszmary, zwiększony niepokój. Behawioralne zmiany w zachowaniu mogą zawierać wszystko, co znajduje się poza zwyczajnym charakterem dziecka. Na przykład, jeśli maluch zwykle jest spokojny i nieśmiały, a nagle wybucha i robi scenę, jest to poza jego zwykłym zachowaniem, co może być oznaką stresu. I na odwrót: gdy ekstrawertyczne dziecko nagle staje się zamknięte w sobie i zdystansowane, możemy się spodziewać, że są to objawy stresu.

Niezależnie od wieku dziecka umiejętność identyfikowania emocji, takich jak smutek, strach, niepokój, lęk, obawa jest pierwszym krokiem do redukcji stresu. Jeśli pomożesz maluchom rozpoznawać, jak stres na nie wpływa, masz szansę ten niepokój zmniejszyć. Dzięki zdobytej wiedzy dzieci mogą posłużyć się metodami radzenia sobie, aby odeprzeć stan podenerwowania.

To bardzo ważne dla twojej pociechy, by wiedzieć, że stres powoduje również różnorodne emocjonalne objawy. Naucz swoje dziecko, by poszukiwało ich i by mogło wiedzieć, kiedy czuje się zestresowane. Te symptomy to:

• płacz, płaczliwość, jęczenie lub trudności w kontrolowaniu emocji;
• poczucie niepokoju, zmartwienia, strachu;
• „lepkość” w kontaktach, niechęć do przebywania bez rodziców i rodzeństwa;
• złość i upartość;
• unikanie i niechęć do uczestniczenia w aktywnościach z rodziną i przyjaciółmi;
  powrót do zachowań z wcześniejszego okresu rozwoju, np. ssanie kciuka.

Najskuteczniejszym sposobem jest nie zredukowanie samych symptomów stresu, a próba zajęcia się uczuciem podenerwowania samym w sobie.

Jeśli zauważysz, że niektóre sytuacje prawdopodobnie wywołują stres u dziecka, spróbuj zmniejszyć częstość ich występowania.

Dzieci polegają na przewidywalności i rutynie, więc najlepsza droga do zredukowania ich stresu to jasne wyłożenie zasad i procedur. Poprzyj to jednoznacznymi, dokładnie sprecyzowanymi konsekwencjami.

Dzieci powinny być zachęcane do bycia sobą, do wolności wyrażania siebie i zaangażowane w otwarte poznawanie, wgląd we własne emocje. Zapewnij werbalną i fizyczną pewność, wsparcie, gwarancję, że dziecko jest akceptowane i wartościowe.

Kiedy sam stosujesz techniki pozwalające na zredukowanie napięcia w twoim życiu, zapewniasz dziecku przykład do naśladowania. Najlepszy sposób na uczenie metod radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami to aktywne ich użycie przez siebie samego.

Upewnij się, że dzieci mają dużo ćwiczeń i zdrową dietę, by zapobiec niektórym negatywnym efektom stresu u dzieci.

Maluchy nie mają takiej samoświadomości jak dorośli, nie mają też takich umiejętności w wyrażaniu tego, co czują. Gdy zaangażujesz dziecko w czytanie, umożliwisz mu przyswojenie złożonych pojęć poprzez komunikację na jego poziomie. By zredukować stres, użyj bajek terapeutycznych z postaciami, z którymi pociecha może się utożsamiać.